BU GECE DOLUNAY

Dolunay var bu gece . Ne güzel ne saftır o . Çocukluğumdan beri hayallerimi süsler hep dolunay. Bazı geceler kurarım sandalyeyi balkona çekip uzun uzun dolunayı seyrederim. Onunla dertleşirim , tüm düşüncelerimi ona söylerim O da beni sessizce dinler. Ve belki de bazen kendisi de bana anlatıyordu gördüklerini,duyduklarını .Ben duymasam da ruhumun derinliklerine işliyordu kendi anlatacaklarını. Kim bilir ? O dolunay , sadece güneşten aldığı ışıkla aydınlatmıyordu kendini , bazıları buna inanabilir. Ama bence dolunayın ışığı insanların hayallerinden, düşlerinden besleniyordu. Tek ben değilimdir ona içini açan,isteklerini arzularını sunup onu dost bilen.İlk insandan beri o insanların hayallerinden besleniyor ve buna da devam edecek. Zarifliğin ve ihtişamın simgesi olan çocukların dedesi benim hayal arkadaşım.Bazen yalnız kalmak isterim ,kendimle baş başa kalıp dinlemeyi. İçimdeki sesin bana dediklerini ve doğanın bana diyeceklerini dinlemek isterim. Doğa öyle bir şey ki anlayamadığım cokca şeyi ona sorduğumda kulak verip onu dinlediğimde cevapları bulabilirim. Benimde doğada dinleyip cevap bulduğum çocukların dedesi hayallerimin dostu olan dolunay işte . :)