18 Mart 2016 Cuma

HAYAT BAZEN

Bazen sessizleşiyorum,öyle uzaklara dalmak benimkisi. Nedeni bilinmez.Belki de her şeydir nedeni. Çözüme ulaşamıyor hiçbirisi öyle sonsuza gidiyor işte. Bir hayal kuruyorum bazen,sonra bir yağmur damlası gibi çarpıyor bir yere yok oluyor öylece. Devamındakiler daha farklı oluyor kar kristalleri gibi. Çok üzüyorlarsa ses çıkarmaktan yoruluyorum dinliyorum sessizce . İçimdekileri dinliyorum. Bir şeyler anlatıyor.Herkesin bir iç sesi vardır ya yalnız kalmak istediğinde bile onu yalnız bırakmayan ha işte benimki de oturuyor benle dertleşiyoruz öylece. Ne o haklı ne ben konuşmak asıl maksat. Beni umuda bağlayan olaylar da oluyor. Hayata bağlayan bir ip gibi. Güçlendirdikçe insanlar daha derin nefes alıyorum,daha çok nefes çekiyorum. Öyle işte seviyorum yine de insanları. Bir tebessüme eriyorum işte. Kin tutamam ben,nefret de etmem. O zaman canım acır bilirim. Ne gerek var ki üzülmeye. Hayat şeker vermiş almamak olmaz şimdi.🍬😊

1 yorum:

  1. waww işte içimdekilerin yazıya dökülmüş hali çok iyi

    YanıtlaSil