İnsan kayboldu... Sonra unuttu kendini. Hep başkasını aradı. Cevapları yanlış çıktıkça uzaklaştı benliğinden.Kalpte atarmış oysa cevaplar.İnsanoğlu ne zaman karanlığa düştü böyle? An'da kalmamak ve hep istemek.İstediğinin ne olduğunu bilmeden.Kırıldı o zaman,üzüldü ve dış dünyadan çekti kendini. Yalnızlaşmamız sabırsızlığımızdandı oysa.Hemen, kelimesini buldu insan .Zamanla yıllanan, emekle tat alan duygular hemen kelimesiyle kendinden uzaklaştı, yabancılaştı.Ruhu yordu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder